Wiara Kościoła, że najdoskonalszym wyobrażeniem Słowa Bożego jest człowieczeństwo Jezusa, pociąga za sobą przekonanie, że udział w Słowie Bożym (a tym samym w Bogu) człowiek zdobywa nie tyle przez znajomość spraw ziemskich i boskich, ile przez sposób życia na wzór Jezusa.

Biblijne myślenie o człowieku można uchwycić, przyglądając się językowi, jakim mówi ona na jego temat. Pomijając późne księgi, powstałe pod wpływem filozofii greckiej, Biblia nigdy nie dzieli człowieka na ciało i duszę, choć w biblijnym tekście pojawiają się słowa, które współczesnemu czytelnikowi mogą taki podział sugerować.

Modlitewne czytanie Biblii staje się źródłem odnowy i kształtowania sumienia, pomaga w uwalnianiu się od fałszywego obrazu siebie, w porządkowaniu uczuć oraz pozwala całościowo ocenić swoje życie. Dzięki temu chrześcijanin zdolny jest do wierności swemu powołaniu przez całe życie.

Z ks. Stanisławem Haręzgą, biblistą, rozmawia Józef Augustyn SJ.

Obraza stanowiła jeden ze środków stylistycznych antycznej polemiki oratorskiej. Ich brak pomniejszałby wartość dzieła. Nie można więc dzisiejszego spojrzenia na obraźliwą mowę przenosić na czasy, gdy stanowiła normę i była sztuką! Można jedynie pozazdrościć wczesnochrześcijańskim pisarzom ich zdolności.