Poezje moje przetkane smutkiem. Czyż może być inaczej, gdyż mi się wydaje, że ktoś prowadzi duszę mą na stos i chce - bym zmartwychwstała…! Yogowie moi doceniają marności nad marnością świata widomego, lecz wskazują dokąd zdążać. A ja - nie "potrafię"!!!!! Przypuszczam, że oni mają rację, co do przeszłych naszych istnień, wobec czego ta nasza "wędrówka" obecna - to detal!