Karol Hubert Rostworowski u schyłku Młodej Polski i w okresie dwudziestolecia uważany był za czołową postać dramatopisarstwa i największy talent po Wyspiańskim. Wśród jego licznych dzieł znajduje się "Judasz z Kariothu" (1912), dramat psychologiczny, którego akcja rozgrywa się w ciągu kilku dni dla chrześcijaństwa najważniejszych – w dniach śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

Pieśń o św. Krzyżu to utwór anonimowy, można jednak domniemywać, że nieznany autor był rycerzem i że pieśń przeznaczona była dla rycerzy. Składa się z 20 zwrotek. Pieśń zawiera skrócony opis Męki Pańskiej wg św. Jana, a następnie mówi o życiu ludzkim, powtórnym przyjściu Jezusa i Sądzie Ostatecznym.

Tadeusza Różewicza spotkałem dwa razy. Pierwszy raz w Poznaniu, na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, kiedy po wieczorze autorskim nocował w naszym domu zakonnym. Drugi raz w Warszawie, pod koniec zeszłego wieku. Jest jeszcze trzecie spotkanie, tyle że nie twarzą w twarz (choć nie wiadomo). To testament poety.

My, w Ameryce, mamy problem ze zjednoczeniem prawosławnych, bo są tu przedstawiciele wielu Kościołów prawosławnych. W tej sytuacji, niestety, trudno mi sobie wyobrazić, jak można jednać prawosławnych z katolikami... Oczywiście wizja jedności wszystkich chrześcijan jest piękna, ale jak praktycznie wprowadzić ją w życie?