Przyglądając się przyjemności, możemy zauważyć, że nie jest to wartość absolutna, że owszem, była w czasie grzechu, ale – co może często wolelibyśmy przemilczeć – wiązała się zawsze z jakąś ceną, którą trzeba było zapłacić.

Czy głęboko wierzący człowiek może uniknąć kryzysu w życiu duchowym? Nikt nie może uniknąć ludzkiego i duchowego kryzysu, jeśli chce wzrastać, ponieważ wzrasta się poprzez krzyż, walkę i zmaganie. Tylko przez wysiłek i pracę nad sobą można tworzyć jakąś nową rzeczywistość. Ludzkie życie to nieustanne budowanie i burzenie. Możemy powiedzieć za Koheletem: jest czas burzenia i czas budowania.

Co robić, by nie popaść w szatańską pokusę życia poza Bogiem i Jego wolą, a równocześnie poddawać się dynamice nieustannego procesu odnawiania swej osobowej i żywej relacji z Bogiem? Z wielu biblijnych odpowiedzi na to pytanie wybieramy przykład Dawida i Judasza, ponieważ ich doświadczenie w wyjątkowy sposób ukazuje zdrowe i chore poczucie winy,

Tylko w spotkaniu z Bogiem możemy rozeznać prawdziwe źródła naszego gniewu. Duch Święty da nam światło dla rozeznania naszych gniewnych odruchów i reakcji. On sam podpowie nam, które nasze gniewne reakcje wypływają z naszej pychy i lęku, które są słusznym ludzkim oburzeniem, a które świętym gniewem.