Ojciec Stefan Weidel promieniował wielką kulturą. Nie należał do nikogo oprócz Boga i do Niego odsyłał ludzi, których dane mu było spotkać w swoim życiu. Każdego szanował według prawdy jego bycia człowiekiem oraz według prawdy powierzonych mu zadań, ale przed nikim nie bił pańszczyźnianych pokłonów. Jego posłuszeństwo przełożonym nigdy nie przerodziło się w poddaństwo.