Przyglądając się przyjemności, możemy zauważyć, że nie jest to wartość absolutna, że owszem, była w czasie grzechu, ale – co może często wolelibyśmy przemilczeć – wiązała się zawsze z jakąś ceną, którą trzeba było zapłacić.

Bywa i tak, że penitent, klękając przy konfesjonale, jest nastawiony raczej na opłakiwanie siebie niż własnych grzechów. Bardziej żali się na grzechy niż ich żałuje. Owszem, grzech jest utrapieniem, wielu znawców życia duchowego porównuje go do choroby.

Sakramenty uzdrowienia ułatwiają proces terapii i wzmacniają ogólną kondycję zdrowotną człowieka we wszystkich wymiarach ludzkiej egzystencji. Osoby pozostające w kontakcie sakramentalnym z Bogiem łatwiej radzą sobie z zagrożeniami ich zdrowia i egzystencji. Potwierdzają to obserwacje duszpasterzy i psychoterapeutów oraz empiryczne badania psychospołeczne.