Czystość w biblij­nym rozumieniu jest nie tyle moralną doskonałością, ile stałym kontaktem ze źródłem życia, a więc z Bogiem. Jest pielęgnowa­niem w sobie daru, jaki otrzymaliśmy przy stworzeniu.

Dbałość o piękno i czystość świątyni jerozolimskiej niejednokrotnie musiała być okupiona cierpieniem. Troska o czystość świątyni, jaką jest nasze ciało, często również wymaga nie lada wysiłku, nieraz wręcz morderczego. Pozostaje jedna nadzieja: ból przemija, a piękno pozostaje.

Ewagriusz pokazuje zło obżarstwa z perspektywy nasilających się jego skutków. Autor nie gardzi potoczną antropologią – dzisiaj moglibyśmy ją nazwać psychologią – by pokazać, jakie znaczenie ma ciało dla ducha. Podsycanie jego pragnień podsyca egoistyczną siłę w człowieku zwaną „żądzą”, uzbraja „pożądliwość” przeciwko duchowi.