Hodegetria skupia się na geście Maryi wskazującej Dziecko, ale to jeszcze nie koniec ruchu. Oczy Chrystusa prowadzą nas ku twarzy Maryi, a oczy Maryi kierują się ku nam, jak to często bywa na takich obrazach. Ona zwraca się do nas – mówi do nas – a to, co ma nam do powiedzenia, wypowiada Jej prawa dłoń.

W naszej tradycji Boże Narodzenie to rodzinne święta, jednak opis biblijny trzeźwo mówi o braku wszelkiego oparcia ze strony rodziny i bliskich. Droga Maryi odzwierciedla się w życiu wielu kobiet, tak jak Ona doznających trudności życia codziennego bez zabezpieczeń, bez ułatwień, w realiach zwykłych ludzi.

Maryja jest uosobieniem Eklezji, zatem osobą, w której oblubieńcza relacja do Syna Bożego jaśnieje najwyraźniej. I właśnie wtedy, gdy pod Krzyżem staje się Ona kimś więcej aniżeli Matką Syna, objawia się najgłębszy wymiar Jej macierzyństwa: staje się Matką wszystkich… A to wskazuje drogę naszego naśladowania Maryi. Skoro przyjęliśmy Ją do siebie jako Matkę, wzrastamy nie tylko jako dzieci Boże, ale także jako Jej dzieci.

Prośmy, by Matka Najświętsza była naszą Mistrzynią, by uczyła nas, jak walczyć ze Smokiem, ale również jak walczyć z naszymi małymi „smokami”, złymi myślami, jak każdego dnia walczyć z wszystkimi naszymi demonami.

W Bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie, klęcząc i opierając głowę o grobową skałę, możemy w skupieniu i ciszy wyznać, że w tym miejscu Chrystus, Wcielony Syn Boży, ukrzyżowany pod Poncjuszem Piłatem, trzeciego dnia zmartwychwstał i zasiada po prawicy Ojca. To jest najważniejszy cel i owoc pielgrzymowania do Ziemi Świętej.

Nazaret w Galilei. To tu po raz pierwszy na kartach Biblii spotykamy Miriam – Maryję. W czasach biblijnych chętnie posługiwano się określeniem „Galilea pogan”, ze względu na fakt, że ludność żydowska mieszkała tu obok ludności pogańskiej. Pytanie: "Czy może być co dobrego z Nazaretu?" zrodziło się z faktu, że miasteczko to w dużej mierze zamieszkiwane było przez pogan, którymi Żydzi pogardzali.