Dbałość o piękno i czystość świątyni jerozolimskiej niejednokrotnie musiała być okupiona cierpieniem. Troska o czystość świątyni, jaką jest nasze ciało, często również wymaga nie lada wysiłku, nieraz wręcz morderczego. Pozostaje jedna nadzieja: ból przemija, a piękno pozostaje.

"Trudno naprawdę zrozumieć Ewangelię bez poznania Ziemi Świętej" - mówi w rozmowie z Józefem Augustynem SJ ojciec Jerzy Kraj OFM.

W Bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie, klęcząc i opierając głowę o grobową skałę, możemy w skupieniu i ciszy wyznać, że w tym miejscu Chrystus, Wcielony Syn Boży, ukrzyżowany pod Poncjuszem Piłatem, trzeciego dnia zmartwychwstał i zasiada po prawicy Ojca. To jest najważniejszy cel i owoc pielgrzymowania do Ziemi Świętej.

7 czerwca 1967 roku - po tak zwanej wojnie sześciodniowej - izraelskie oddziały wojskowe zdobyły Jerozolimę Wschodnią. Minister obrony Mosze Dayan wraz z ówczesnym naczelnym generałem sił wojskowych Icchakiem Rabinem oświadczyli uroczycie pod Ścianą Płaczu: "Jerozolima jest wolna. Dotychczas podzielona stolica Izraela jest zjednoczona. Powróciliśmy na nasze święte miejsca, aby się z nimi nigdy nie rozstać".

Viri Galilei to łacińska nazwa Małej Galilei, po grecku nazywanej Micra Galilea. W przeszłości był to obóz na Górze Oliwnej, w którym zatrzymywali się Galilejczycy przybywający do Jerozolimy na święta żydowskie. Miasto nie było bowiem w stanie pomieścić wszystkich pielgrzymów, którzy zgodnie z żydowską tradycją trzy razy w roku mieli obowiązek nawiedzić Świątynię Jerozolimską.